Namaste!!
Door: Aniek
Blijf op de hoogte en volg Aniek
12 April 2014 | Nepal, Banepa
Namaste!!
Pfoe, de eerste anderhalve dag in Banepa, Nepal!
De heenreis was redelijk. Helaas een vertraging van zo'n 4 uur opgelopen op Istanbul, maar gelukkig was ik op Istanbul airport nog met een klasgenootje (die op weg is naar Zuid Afrika) en hebben we ons gezellig met zijn tweetjes kunnen vervelen.
De vlucht Istanbul - Kathmandu was niet mega comfortabel. Weinig beenruimte, dus weinig slaap, maar gelukkig was mijn grote vriend Ipad aan mijn zijde waarop ik mij goed heb vermaakt. Bovendien zat ik aan een raampje aan de goede kant van het vliegtuig en had ik een werkelijk PRACHTIG uitzicht over de sneeuwtoppen van de Himalaya! WAUW, ik kan niet wachten tot ik daar mag rond wandelen!!
Even zweethandjes gehad bij de landing waarbij er een doorstart werd gemaakt (turbulentie en korte landingsbaan), maar na een klein uur cirkelen boven Kathmandu landden we toch veilig en wel.
Bagage kwam al snel langs op de band, visum was geen probleem en toen ik eenmaal buiten het vliegveld was, was het zoeken naar de chauffeur met mijn naambordje. Na een paar minuten zoeken tussen de Nepalese mannetjes met bordjes spotte ik mijn naam. Mijn chauffeur was gevonden, samen met mijn Clinical Instructor Damu, die mij ook kwam ophalen!
Een uurtje rijden verder (CHAOS op de weg. Je kent dat beeld van oude krakkemikkige busjes, met 3000 scooters er tussendoor en af en toe een koe? precies dat.) ligt Banepa, waar ik de komende 10 weken ga wonen en waar ook mijn ziekenhuis, HRDC Hospital, ligt.
Ook het autoritje overleefd (en mijn ogen uitgekeken) en Damu gaf mij een snelle rondleiding door zijn huis. Ik deel mijn kamer met een ander Nederlands meisje, dat hier is voor haar eindscriptie voor Sport Management. Het huis is verder heel netjes, er is WiFi, elektriciteit (meestal ) en warm water (meestal). Damu woont hier met zijn vrouw, Sumi en zijn 2 kinderen. Supreme van 3 jaar oud en een zoontje van 2 maanden die nog geen naam heeft.
Gisteren de omgeving een beetje verkend, gedineerd met Dal Bhaat, traditioneel Nepalees eten wat bestaat uit Rijst met een soort curry sausje, omelet en aardappel. Daarna heerlijk geslapen en deze morgen bijtijds opgestaan. Om half 8 begint de shift in het ziekenhuis!
Samen met Damu ben ik de heuvel waar het ziekenhuis op ligt opgelopen, wat ongeveer een kwartiertje duurt. Na een korte rondleiding door het ziekenhuis kregen we gelijk een stuk of 10 patienten te zien. Veel klompvoetjes, Post Burn Contractures en andere aandoeningen die je in NL weinig ziet. Best heftig maar ook heel interessant. De komende week zal ik nog veel observeren, en dan mag ik zelf aan de slag!
Over een paar uurtjes ga ik met Geertje naar Kathmandu. Daar een beetje de boel verkennen en een nachtje slapen, zondagavond terug en dan begint het maandag echt!
Ik zal proberen een paar foto's te uploaden voor wat indrukken maar ik weet neit of de WiFi dat trekt ;)
Tot de volgende update!
...Wist je dat...
- Kathmandu een MEGA Shiva beeld heeft wat uitkijkt over de stad? net als het Jezus beeld in Rio
- Riemen in busjes totaal overbodig zijn? het is meer een soort versiering
- De meeste Nepalezen 2x per dag eten, en altijd Dal Bhaat eten?
- Ik gelukkig ontbijt met Manla (een soort brood) en aardappelen en kikkererwten
- Het ziekenhuis helemaal gebaseerd is op fundraising? alle patienten krijgen gratis zorg en het ziekenhuis krijgt al het geld via donaties en subsidies.
Pfoe, de eerste anderhalve dag in Banepa, Nepal!
De heenreis was redelijk. Helaas een vertraging van zo'n 4 uur opgelopen op Istanbul, maar gelukkig was ik op Istanbul airport nog met een klasgenootje (die op weg is naar Zuid Afrika) en hebben we ons gezellig met zijn tweetjes kunnen vervelen.
De vlucht Istanbul - Kathmandu was niet mega comfortabel. Weinig beenruimte, dus weinig slaap, maar gelukkig was mijn grote vriend Ipad aan mijn zijde waarop ik mij goed heb vermaakt. Bovendien zat ik aan een raampje aan de goede kant van het vliegtuig en had ik een werkelijk PRACHTIG uitzicht over de sneeuwtoppen van de Himalaya! WAUW, ik kan niet wachten tot ik daar mag rond wandelen!!
Even zweethandjes gehad bij de landing waarbij er een doorstart werd gemaakt (turbulentie en korte landingsbaan), maar na een klein uur cirkelen boven Kathmandu landden we toch veilig en wel.
Bagage kwam al snel langs op de band, visum was geen probleem en toen ik eenmaal buiten het vliegveld was, was het zoeken naar de chauffeur met mijn naambordje. Na een paar minuten zoeken tussen de Nepalese mannetjes met bordjes spotte ik mijn naam. Mijn chauffeur was gevonden, samen met mijn Clinical Instructor Damu, die mij ook kwam ophalen!
Een uurtje rijden verder (CHAOS op de weg. Je kent dat beeld van oude krakkemikkige busjes, met 3000 scooters er tussendoor en af en toe een koe? precies dat.) ligt Banepa, waar ik de komende 10 weken ga wonen en waar ook mijn ziekenhuis, HRDC Hospital, ligt.
Ook het autoritje overleefd (en mijn ogen uitgekeken) en Damu gaf mij een snelle rondleiding door zijn huis. Ik deel mijn kamer met een ander Nederlands meisje, dat hier is voor haar eindscriptie voor Sport Management. Het huis is verder heel netjes, er is WiFi, elektriciteit (meestal ) en warm water (meestal). Damu woont hier met zijn vrouw, Sumi en zijn 2 kinderen. Supreme van 3 jaar oud en een zoontje van 2 maanden die nog geen naam heeft.
Gisteren de omgeving een beetje verkend, gedineerd met Dal Bhaat, traditioneel Nepalees eten wat bestaat uit Rijst met een soort curry sausje, omelet en aardappel. Daarna heerlijk geslapen en deze morgen bijtijds opgestaan. Om half 8 begint de shift in het ziekenhuis!
Samen met Damu ben ik de heuvel waar het ziekenhuis op ligt opgelopen, wat ongeveer een kwartiertje duurt. Na een korte rondleiding door het ziekenhuis kregen we gelijk een stuk of 10 patienten te zien. Veel klompvoetjes, Post Burn Contractures en andere aandoeningen die je in NL weinig ziet. Best heftig maar ook heel interessant. De komende week zal ik nog veel observeren, en dan mag ik zelf aan de slag!
Over een paar uurtjes ga ik met Geertje naar Kathmandu. Daar een beetje de boel verkennen en een nachtje slapen, zondagavond terug en dan begint het maandag echt!
Ik zal proberen een paar foto's te uploaden voor wat indrukken maar ik weet neit of de WiFi dat trekt ;)
Tot de volgende update!
...Wist je dat...
- Kathmandu een MEGA Shiva beeld heeft wat uitkijkt over de stad? net als het Jezus beeld in Rio
- Riemen in busjes totaal overbodig zijn? het is meer een soort versiering
- De meeste Nepalezen 2x per dag eten, en altijd Dal Bhaat eten?
- Ik gelukkig ontbijt met Manla (een soort brood) en aardappelen en kikkererwten
- Het ziekenhuis helemaal gebaseerd is op fundraising? alle patienten krijgen gratis zorg en het ziekenhuis krijgt al het geld via donaties en subsidies.
-
12 April 2014 - 15:17
Lily:
Niekje! Wat fijn om te horen dat alles goed is gegaan tot nu toe! Vind die fysiotherapieruimte er nog best oké uit zien zeg! En dat ie z'n zoon Supreme noemt, hahaha :P In Tanzania hadden ze ook allemaal van dat soort namen.
Veel plezier in Kathmandu!
xx -
16 April 2014 - 18:52
Coby Nagtzaam:
Wat al een belevenis heb je al achter de rug met de landing.
wat fijn dat er nog een meisje uit nederland is
we genieten van je verslag veel succes OPA &Oma xxxxxxxxxxxxx
-
19 Augustus 2014 - 20:08
Dimitri Elschot:
Na lang zoeken kom ik bij iemand die mij misschien (?) kan helpen. Die "Geertje" waar jij het over hebt is waarschijnlijk Geertje Kapteijns? N collega die voor haar stage ook n tijdje in nepal zat. Nu raakt ze op het werk niet uitgepraat over Nepal, de mensen en Damu en zijn familie. En soms over wat "wildere nachtjes in nepal" haha
Nu houdt Geertje binnenkort een verlaat verjaardagsfeest en ons, als collega's lijkt het een superkado om een ingelijste foto van Damu en zijn familie te kunnen geven.
Hierbij kun jij misschien helpen want hoe kom ik met hen in contact? Ik heb hem en z'n vrouw (Sumita toch?) benaderd via Facebook maar...geen resultaat. Ik heb Geertjes' school benaderd maar daar blijft t ook stil.
Heb jij n Email adres van Damu of zelfs een gewoon adres (stuur ik gewoon n brief met een retourenvelop!) zodat ik "contact met nepal kan krijgen".....
Maar wat je ook doet (als je nog contact met Geertje hebt) NIKS TEGEN HAAR ZEGGEN AUB. T lijkt mij nml een superkado en t zou jammer zijn als t verpest wordt!
THNX,
Dimitri Elschot (anke.dimitri@gmail.com)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
