Time to Trek!

Zo, tijd voor een kort verhaaltje denk ik zo!

De afgelopen weken is er eigenlijk al zo veel gebeurd, dat ik bijna niet meer weet waar ik moet beginnen. Zoals gewoonlijk vertoef ik doordeweeks in Banepa en vermaak ik me in de weekenden goed in Kathmandu!

Op stage begin ik inmiddels te wennen. In mijn tweede week was ik voornamelijk gefrustreerd over de slechte ziekenzorg en de behandelmethoden,, het luie gedrag van de mensen hier en dacht ik op een gegeven moment 'oh my. hoe ga ik dit 10 weken volhouden?'. Gelukkig keerde het tijd afgelopen week, heb ik goede gesprekken gehad met de hoofdartsen en ben ik nu dan eindelijk echt gewend aan de gang van zaken hier. Het is soms moeilijk om te beseffen en te accepteren dat het beste wat HRDC kan bieden aan gezondheidszorg soms gewoon heel slecht is. Maar zo is het nu eenmaal, er is te weinig geld en mankracht om de operaties en de fysiotherapie op een voor ons normaal niveau te krijgen.
Gelukkig geef ik niet zo maar op en begin ik komende week, na wat gesprekken gevoerd te hebben met Damu. Shyam (hoofd fysiotherapie) en een aantal andere fysio's, aan het opzetten van een nieuwe revalidatie structuur. Tot nu toe worden er niet concrete behandelplannen gemaakt per patient en doet iedereen maar wat. Na 2 maanden komen ze er achter dat de patient toch niet zo vooruit gaat, en dan gaan ze gewoon nog lekker door op dezelfde manier.

Aankomende dinsdag ga ik daarom een training verzorgen over het opstellen van doelen, behandelplannen en hoe je deze moet evalueren. Ik ben afgelopen week gestart met 2 patienten, om een voorbeeld te geven, en ik merk dat in ieder geval een deel van de staff hier graag meer over wil leren. Ik ben benieuwd of het een blijvende verandering wordt, maar ik hoop het!!

Afgelopen weekend in Kathmandu dan eindelik weer eens wat sightseeing gedaan. Op zaterdagochtend een bus gepakt richting Bodanath, de grootste boedistische stoepa ter wereld. (foto's volgen nog!) een ontzettend mooi en indrukwekkende plek met een heerlijke sfeer, waar we de hele ochtend hebben gezeten. De rest van de dag heb ik voornamelijk aan mijn presentatie gewerkt voor dinsdag en met wat mensen geluncht, lekker in de zon gezeten en genikst :)

Vandaag ga ik met Gopal, een Nepalese vriend van mij, mijn trekking permit fiksen voor de Anna Purna Circuit, want donderdag gaat het dan eindelijk gebeuren!
Gopal komt uit een dorpje op de Anna Purna route en hij heeft nog nooit de Thorung La Pass gedaan. Hij vertelde me dat hij binnenkort naar zijn dorpje gaat lopen en misschien door wilde lopen naar Muktinath (eindpunt van APC), dus toen was de keuze snel gemaakt: geen gids, geen random travelbuddies, ik ga m lopen met Gopal!

Aankomende donderdag vertrekken we s ochtends vroeg vanuit kathmandu naar Besi Sahar. Daar overnachten we en vrijdag ochtend pakken we een busje naar Buhlebuhl, het officiele startpunt. En dan kan het wandelen in de bergen beginnen! Ik kijk er ontzettend naar uit om een kleine 3 weken door de bergen te lopen, zonder bereik van telefoons en gewoon lekker daar de dingen te beleven. En natuurlijk te genieten van het prachtige uitzicht!

Kortom, de komende 3 a 4 weken wordt het radiostilte. daarna zal ik jullie jaloers maken met alle mooie foto's ;)

xxx