Kasto cha? Tikta tikta!

Ofwel: hoe gaat het? goed, goed!
Yess, na zo'n anderhalve week Nepal (al voelt het al VEEL langer) begin ik mijn eerste woordjes Nepalees te spreken. Mag ook wel, want die kids snappen niks van mij, en ik niks van hen! wat de hele dag door gelukkig hilarische situaties oplevert :)

Wat ik zoal doe de hele tijd? Maandag, donderdag en vrijdag zijn de drukke dagen op stage. Dit zijn de dagen dat de Outpatients (dus de patienten die niet een bed hebben in het ziekenhuis) langs mogen komen voor check-ups en de dagen waarop nieuwe patienten langs komen voor hun eerste intake.
Na twee dagen observeren bij mijn instructor Damu vonden ze volgens mij dat ik genoeg wist, want vanaf dag 3 is het "Aniek didi. You take next patient yes? Chart is over there okay see you soon" en dan zit je dus ineens tegenover een 7 jarig jochie met klompvoetjes, en zijn mama, die beiden geen woord engels kunnen maar (gelukkig) wel hun patient file bij zich hebben. Even alles terug lezen, de klompvoetjes checken (staat alles een beetje recht? Weten ze de oefeningen nog?) en als alles goed is wat neerkrabbelen voor de dokter en HUP, volgende patient!

Gelukkig ben ik niet op mijn mondje gevallen en als ik geen idee heb wat ik er mee aan moet roep ik gewoon een van de fysio's erbij. 1 ding heb ik al geleerd: als ik iets van mijn begeleiders wil, dan moet ik het maar vragen! en gelukkig leggen ze dan alles rustig uit :)

Verder begin ik de kids die langere tijd in het ziekenhuis liggen al wat beter te kennen. Ik krijg een beetje mijn eigen patienten waarbij ik zelf hun voortgang moet meten en dit moet terugkoppelen aan mijn begeleider en de artsen. Kortom, die stage bevalt me wel!

Uiteraard ben ik niet alleen maar aan het werk ;) In de weekenden ga ik naar Kathmandu, waar ik een vast hotel heb in de Thamel, het drukke en toeristische gedeelte van Kathmandu. Ik heb al een klein beetje sightseeing gedaan, maar in Kathmandu doet iedereen vooral 1 ding: heel. hard. chillen. En dus struin ik dan op 1 dag van eet tentje naar cafe naar eet tentje, waar je constant wel bekenden tegenkomt om even gezellig thee mee te drinken of een hapje te eten. Heerlijk!
Ik heb inmiddels een redelijk grote groep aan bekenden opgebouwd (zowel reizigers, andere interns, nepalezen en mensen die hier een jaar gaan wonen voor projecten) dat ik me eigenlijk geen moment hoef te vervelen of alleen hoef te zijn. Het Nepalese uitgaansleven inmiddels uiteraard ook al verkend, wat meestal eindigt in een rooftop party bovenop iemands hotel. Ook hier geldt: deze stad bevalt me wel!

Dan nog een laatste hoogtepuntje: Ik ben al twee keer met Damu mee gegaan naar een physio kliniek in Kathmandu, achterop de motor!! Als je nu denkt: Goh Aniek. Leuk zo'n motor. maar waarom is dat nou zo speciaal? dan zal ik je hier even haarfijn de Nepalese verkeersregels uitleggen:
- Toeteren is VERPLICHT
- Als je in wilt voegen, dien je te toeteren
- Als je in wilt halen, dien je te toeteren
- Als je bent ingehaald, toeter je uiteraard ook
- Als je een invoeger wilt waarschuwen, toeter je
- Als je gaat remmen, toeter je
- Als je op any random moment wilt toeteren, Dan toeter je!
- En oh ja, spiegels zijn er niet om in te kijken. daar toeter je immers voor.

Tel daar nog even bij op dat op een tweebaansweg makkelijk 3 autos en een motor naast elkaar kunnen, dat achterop een scooter makkelijk 2 volwassenen of 1 volwassene en 2 kinderen kunnen, en dat er ook op elk moment koeien, kippen, geiten en mensen oversteken en ik denk dat je wel snapt waarom ik het zo leuk vind om achterop de motor te zitten :D

En ja, hoe wonderbaarlijk het ook klinkt, in dit verschrikkelijk ongestructureerde, chaotische, warrige en bizarre land kom ik helemaal tot rust. Ik laat me elke dag weer heerlijk meeslepen door de drukte om me heen en geniet er van. Kunnen jullie er voor zorgen dat NL een stukje meer chaos wordt, zodat ik niet zo hoef te wennen als ik terug kom?

liefs!

... Wist je dat ...
- Als iemand (levende!) geiten wilt vervoeren met de local bus, dit prima kan? Ze worden gewoon bovenop de bus gezet, met een lijntje aan het imperiaal. Bizar gezicht :)
- Het ook heel normaal is om in de local bus in slaap te vallen op de schouder van degene die naast je zit?
- Het ook heel normaal is om, als je een zitplek hebt in de bus, op elk moment een baby of klein kind in je schoot geworpen te krijgen, zodat je er even op kunt passen?
- De anderhalf uur reizen van Banepa naar Kathmandu per ritje 45 roepie (zo'n 40 eurocent) kost?
- Electriciteit bij mij thuis niet zo'n probleem is, maar er geen warm water is? Heeeeeerlijke koude douche!
- Het warmer begint te worden hier? 35 graden is nu bijna de standaard!